Hoe ik de beweging maakte van innerlijke strijd, tekort en hard werken naar ontvangen, vertrouwen en overvloed. Ik weet: jij kan dit ook!

Deze transformatie is ZO groot, dat ik niet anders kan, dan mijn verhaal te delen.

Voor mij is het kunnen ontvangen en mezelf iets laten hebben, de grootste shift geweest in mijn leven. De grootste en meest fundamentele verandering. Zowel in mijn bedrijf, als in mijn relaties en vooral in mijn relatie met mijn vrouwelijke zelf. Dit alles heeft me gebracht bij de vrouw wie ik vandaag de dag ben.

Verandering in perspectief

Wat ik anders ben gaan doen is een andere relatie creëren met mijn subtiele doch wezenlijke drang naar controle en zelfsabotage. Daarmee kwam er ruimte om mezelf DAADWERKELIJK te kunnen laten hebben wat ik verlang. Iets waar ik vooral vrouwen met een eigen bedrijf of praktijk hun weg in zie zoeken. Ze zijn – net als ik – als jong meisje per ongeluk gaan geloven dat ze het niet waard zijn om geluk en liefde te mogen hebben en namen dat mee hun volwassen leven in.

Dit zijn de diepere stukken waar ik met onderneemsters aan werk. Ik ga je zo goed als ik kan meenemen in deze reis omdat ik weet dat het anders kan.

Ik heb geleerd om de diepere waarde van mijn ZIJN en onderstroom te onderzoeken, ervaren en haar naar buiten te brengen. Wat ik wilde was namelijk niet alleen intern mijn volheid kunnen voelen, ik wilde dit ook leven aan de buitenkant; in mijn dagelijkse leven en werk.

Langzaam maar zeker begon ik andere mensen aan te trekken; niet steeds die eeuwige spiegels en triggers. Ondertussen liet ik mezelf nieuwe ervaringen hebben, ik zag hoe mijn omzet groeide, het aantal klanten dat ik kon ‘dragen’ in mijn veld, ook. De liefde waar ik zo naar verlangde kwam.

Dat gebeurde allemaal niet vanzelf en ook niet ineens.

Wat ik als eerste deed, zoals zoveel vrouwen aan het begin van hun bedrijf, was om te leren ‘manifesteren’. Na verloop van tijd ontdekte ik dat het enige wat ik ZO GRAAG wilde, niet te manifesteren was. Namelijk mijn vermogen om te kunnen ontvangen voor mijn vrouwelijke ZIJN.

Om mijzelf ECHT te kunnen (laten) ontvangen.

Hoe dat komt?

Manifesteren is een mannelijke beweging, terwijl kunnen openen en ontvangen een vrouwelijke kwaliteit is.

Ontvangen als vrouw gebeurt niet op basis van een to-do-lijst. Het is niet iets, dat als je er maar lang genoeg aan denkt, het wel komt. Het is een innerlijke beweging, geen mentale.

De strijd die vrouwen voeren die ontvangen voorkomt

Vrouwen zijn in staat om alles zelf te bereiken. Ik was ook zo’n vrouw. In hetzelfde jaar dat ik ging scheiden, rende ik een halve marathon en richtte ik mijn bedrijf op, met website en al. Mijn dagen leken 48 uur te hebben en mensen om me heen vroegen mij: hoe doe je dat? Het antwoord: door heel hard te werken. De waarheid: dit houd je niet oneindig vol als vrouw.

Iets wat jonge moeders ook snel ervaren. Geven vanuit een leeg vat, gaat niet.

Want wat ik niet kon realiseren op basis van een to-do-lijst, was het gevoel van diepe eigenwaarde ervaren of de kunst van het ontvangen. Voor wie ik ben, zonder dat ik iets in ruil hoefde te doen, betalen of geven.

Vrouwen voelen zich vaak niet echt geliefd, ze weten niet hoe ze iemand kunnen inspireren om te zorgen voor haar hart, ze voelen zich niet gekoesterd en denken dat ze continu iets moeten doen om waardig te zijn.

Ze moeten iets geven voor ze mogen hebben; zelfs rust. Dat is de tegenovergestelde beweging voor een vrouw, die altijd eerst ontvangt en daarna (terug)geeft. Ik was ook zo, ik vond dat ik eerst alles ‘af’ moest hebben en daarna mocht ik pas zitten. Daarna kon ik pas ontspannen.

De energie van heel veel doen en controle, laat veel te weinig ruimte voor ontvankelijk en open zijn.

Er is geen ruimte voor alles wat je leven binnen wil komen en heel eerlijk: dat zie je daar ook niet.

Hard werken creëert een filter van controle, waardoor je als ware achter een schild blijft staan. Daar ziet of voelt de ander jou niet en jij ziet ook niet wat er nog meer is, omdat je focus veel te nauw is. Je ziet vooral alles wat jij te doen hebt.

Op die plek houd je hard werken in stand en denk je ook nog alles zelf te manifesteren.

Aan de buitenkant ziet het er geweldig en fantastisch uit want WOW wat zet jij een stappen. Van binnen voelt het minder rijk en vol.

De weg van toewijding

Ik weet dat deze ogenschijnlijk succesvolle vrouwen ergens in zichzelf een deel voelen wat er niet helemaal mag zijn. Ergens zijn er altijd vragen.

Wil ik dan teveel. Vraag ik teveel? Ben ik ‘needy’? Plus het vergelijken met anderen. Gedoe aan de achterkant van je bedrijf en in je privéleven. Maar ook het online oneindig willen consumeren van inzichten en visies. Steeds een nieuw shot kennis-endorfine in plaats van leren de weg naar binnen te maken en daar te zijn. Ook als even niet comfortabel is.

Vaak is er ook een ontbreken van diepe blijvende liefde. Zelfs als er een man is.

Ik ken het; ik had en deed alles maar wel: alleen.

Precies dat verlangen is het pad wat mij leidde naar toewijding.

Dit pad van toewijding heeft me op mijn knieën gedwongen

Ik had bij alles een idee van hoe het moest en hoe ik het wilde; niet alleen in relaties, maar ook met geld en het leven. Mijn verlangen naar liefde en financiële zekerheid was een drijfveer, maar het hield me ook gevangen in controle; want ik had vooraf bepaald hoe ik het wilde en hoe het bij me zou komen – de man, het geld en het leven. Ik stond niet open voor een hoger plan; ik doe het zelf wel.

Ik zette mezelf vast in over-functioneren en hard blijven rennen; ook al wilde ik dat niet. Want ik was ook moe.

Ik weet ook dat als het me wel was gelukt – dat verlangen naar liefde vervullen, op de manier zoals ik alles regelde voor mezelf – terwijl er een diepe wond onder zat, dan was ik in de controle gebleven. Dan weet ik zeker dat ik op een punt was beland waar ik volledig opgebrand zou zijn. Of had ik achter de schermen weekenden blijven hebben waar ik totaal op was en mezelf vertelde dat er geen ruimte was voor een man. Ik was zeker weten in het verhaal blijven hangen dat ik alles alleen kon en ‘gewoon’ even moest opladen.

Zo zag ik het echt, ik was overtuigd van mijn narcistische gelijk. Misschien herken je dat wel.

Maar ergens was ook de pijn van het mezelf niet waard vinden. Dat ik niet echt vertrouwde dat mijn ZIJN genoeg was om te mogen ontvangen en dus heel hard bleef werken. Rationeel geloofde ik het wel, maar echt voelen deed ik het nog niet.

Mijn verlangen redde mij, al voor het er was

Het was pas toen ik leerde om mezelf over te geven, dat ik mijn weg terugvond naar binnen, naar huis. Mijn vertrouwen hervinden en opbouwen, mezelf voelen als dochter van iets wat groter is dan onze sterfelijke zelf.

In de overgave leerde ik mezelf openen in mijn hart, om te ontvangen.

Ik liet het gebeuren. Ik liet mezelf geliefd voelen en gekoesterd. Niet in de vorm van weer iets wat ik moest doen en af kon vinken, maar via het leven. Via alles wat ik mocht ontvangen. Ik creëerde stap voor stap een totaal andere ervaring voor mezelf.

Ik liet mijn schild zakken en vroeg om leiding.

Dit was een proces van het toelaten van mijn eigen kwetsbaarheid en het erkennen van alles waar ik me niet waardig voelde. Al mijn angst kwam naar voren, alles waar ik niet vertrouwde en zelf wilde regelen. Wat ook groeide was de kracht om te helen.

De illusie van veiligheid

Wat ik ontdekte, is dat de bescherming die ik dacht te hebben en de veiligheid, me juist afsloten van het leven. De overtuigingen en pijn die me gevangen hielden, waren mijn eigen creaties. Wat ik kreeg van buiten, van de grote boze wereld, deed ik van binnen, in het klein, eerst altijd zelf.

De denkfouten, de pijn, de verwachtingen en de oordelen.

De vraag die ik mezelf hier begon te stellen is: ‘wie ben ik als ik de druk van hard werken loslaat’? En daarmee voelbaar ben voor de ander. Welke impact maak ik daar? Daar ging ik mee spelen. Overal waar ik kwam.

Het is (nog steeds) een dagelijkse oefening om mezelf te openen en mijn levenskracht op een sensuele manier te voelen. Bij de meest dagelijkse dingen.

Wat ik zeker weet? Alles begint met je verlangen. Niet alleen het mooie maar ook met het kunnen voelen van het niet hebben, het tekort, de schaamte, en ook de angst van: ‘gaat het wel komen?’. Ik leerde dat als ik aanwezig kon blijven bij mezelf in deze momenten, dat de pijn ook weer zakte. En plaatsmaakte voor iets anders.

Ontvangen begint met het voelen van je verlangen.

De kracht van ontvangen

Als je jezelf in je verlangen kunt ontvangen zonder een actieplan, sta je jezelf toe om open en receptief te zijn.

Dit creëert ruimte voor alles wat bij je wil komen. In plaats van meteen in de actie-modus te schieten, mag je voelen en laten ontstaan. Zo geef je je verlangen de tijd om in je lichaam te groeien en cultiveren, terwijl je open en kwetsbaar blijft. Dat is wat je verlangen – wachtend aan de andere kant van de sluier – nodig heeft van jou: dat jij in je verlangen kan zijn.

Voor het er is, tot het er is.

Vrouwen leren alleen te denken aan hun verlangen

Dat is het manifesteren wat je vandaag de dag leert. Het werkt ook, met kleine dingen. Ik manifesteerde tassen en jurken; ik manifesteerde waar ik zelf energetisch was. Maar het grotere en het echt ontvangen van liefde, van grotere bedragen en diepere transformaties? Dat manifesteer je niet.

Zonder iets echt te voelen is wat je creëert en krijgt: leeg. Er is geen levensenergie bij, geen eros, geen sensaties of volheid. Niet duurzaam althans. het is een korte kick. Alleen iets visualiseren is niet genoeg.

Daar is geen echte, blijvende vervulling.

Jij bent daar tenslotte bezig, met je acties, denken en bedenken, met invullen, met uitbesteden en misschien zelfs verwachtingen van wat je gaat krijgen.

Wanneer er verwachtingen bijkomen…. dan voel jij voor een man ook als een man. Wist je dat?

Dan is het voor hem alsof jij ook een man bent. Hij moet zich dan energetisch aan jou onderwerpen. Dat lijk je te willen (ohh ego) maar uiteindelijk neem je hem dat kwalijk en voel je zelfs afkeer.

Maar het is niet hij die het fout doet, het was jij die het eiste. Wij gaan energetisch voor. Wij ontvangen en geven daarna terug. Als we stappen overslaan, krijgen we dat wat een match is met de conclusie die we van binnen hebben getrokken.

Ik kan het zelf en vertrouw niemand. 

Ik heb niemand nodig.

Met geld doen we dit ook.

Het voelt ook voor geld alsof er geen ruimte is voor meer. Wij vullen ALLES op. Wat wel komt, komt met moeite of het kost iets van jezelf. Je rust, je tijd, je seks.

Dit is een groots mechanisme wat ik voor mezelf heb veranderd en waar ik meer en meer vrouwen bij help.

Om thuis te komen in hun vrouwelijkheid, in de belichaming, weg van over-functioneren en diep in vertrouwen. Zonder een schild. Open, rauw, echt.

Waar controle niet nodig is en waar je jouw waarde voelt. Vanuit die plek kun je je leven, liefde en bedrijf leiden.

Je energie gaat voor.

Je frequentie is voelbaar. Jezelf kennen is onderdeel van het verlangen waarmaken. Weten wanneer je vooruit stapt, wanneer je terug stapt en waarom.

Dat is het voor nu. Dit wilde naar buiten. Het is niet af, het is niet perfect en ook weer wel…

Als je je geroepen voelt om je eigen vrouwelijkheid en vrouwelijke energie te helen en verdiepen, kun je dat als volgt doen:

1) Word lid van FEM, de mastermind met elke maand 1 coaching en 1 integratiesessie met gecodeerde vrouwen als jij. Inclusief telegram groep en online omgeving waar alles terug te bekijken is.

2) Doe mee aan ZIJ, in 7 weken naar het cultiveren van je eigen je eigen vrouwelijkheid in je werk en relatie zodat de relatie met je innerlijke vrouwelijkheid, kan helen. 7 weken, 7 poorten, start op 30 januari

3) En…Allure. De diamant waar alles samenkomt. 1:1 coaching en mentoring –  een reis naar het diepe vrouwelijke.

Allure duurt minimaal 3 maanden en is een  diepgaande transformerende reis met krachtige op elkaar afgestemde sessies en integratiegesprekken met Maike. Plus een zeer geliefd en waardevol 1:1 Telegram-kanaal waar ik de sluiers oplicht over mijn eigen relatie, leven en liefde. Allure is voor elke vrouw op het pad van vrouwelijk ontwaken, aantrekkingskracht, connectie met je mystiek en spirit, verlangens dieper voelen en ervaren, overgave ervaren en uitbouwen.

Dit ook écht kunnen leven aan de buitenkant – niet alleen van binnen, in het klein. Dus ook weer die authentieke zelf expressie. Je wil je leven, liefde en werk kunnen vormen en delen vanuit je diepste verlangens.