39 jaar geleden was het ook zo warm deze tijd van het jaar. Dat weet ik omdat mijn moeder wel eens vertelde dat ze met een zomerjurk het ziekenhuis in ging voor de bevalling van mij en dat ze met de winterjas aan weer huiswaarts ging.
Deze week was het de warmste 16 oktober, althans die officieel is gemeten. En in mijn sociale kring ging het over de kerstplanning. Ik houd wel van uitersten die een reflectie zijn van hoe we ons laten leven zonder zelf te kiezen. Eén iemand krijgt het op de heupen de rest moet maar mee in het verhaal.
Ik had het dus over de kerstplanning met een vriendin. Niet omdat ik ermee bezig ben – zij evenmin. Nee, ik zit momenteel heerlijk in een ‘wat-komt-dat-komt’ tijd. En wat niet komt, blijft dus logischerwijze weg! En dat bevalt me echt heel goed.
Ik doe alleen wat me blij maakt, wat ik echt wil doen. Dat betekent dat ik niet mijn hele weekenden vooraf vol plan met afspraken die ik op het moment suprême vaak niet eens meer wil. Ik geniet en ben samen met mensen met wie ik kies om samen mee te zijn op dat moment. En dus ben ik op plaatsen waar ik wil (en moet) zijn. Heer-lijk!
Die kerstplanning was wel even een trigger waarvan ik dacht: ‘oohh moet ik niet ook…?’
Nee, ik moet helemaal niks. Ik zie wel wat er komt. En als het niet uitkomt of anders loopt dan andere jaren….so be it. Nu moet ik wel zeggen dat ik niet zoveel heb met de geijkte dagen waarop je je met een groepje een slag in de rondte eet en spelletjes doet. Ik ben namelijk allergisch voor spelletjes*. Echt. Eten gaat me wel weer goed af.
Goed, waarom begin ik dan in godsnaam over kerst?
De vraag die ik jou wil stellen is: hoe vaak doe je wat JIJ werkelijk wilt doen? Of laat je je leiden door mensen in je omgeving die een verwachting uitspreken en bij je neer leggen? Wat als je nog maar 1 dag hebt. Ik weet dat deze vraag niet fair voelt, maar andere kant: wat zou je doen als je niet meer zo lang hebt? Of wat kies je als je morgen een grote geldprijs wint.
Compleet andere uitersten, toch is de strekking gelijk. Hoe vaak gaan we ongemakkelijkheden uit de weg uit gewoonte, verplichting of misschien wel uit angst?
Wat is er lastig aan jezelf centraal plaatsen in jouw leven? Wat is zo moeilijk aan Gezond Egoïsme?
Hoe lang blijf je dingen uit handen nemen voor anderen ten koste van jezelf? Gezond Egoïsme vraagt dat je goud eerlijk bent tegen jezelf. Dat je hardop en voluit JA zegt tegen jezelf.
En daar nemen we massaal de verkeerde afslag. Of blijven we hangen in een mistig gebied.
Het wordt dan lastig, het vraagt gecommitteerde actie en ruggengraat en oef….dan is terug stappen of ergens iets minder hard voor staan weer nét wat makkelijker.
Want we doen maar wat. Of niet? Werken, het huishouden, een relatie, kinderen, clubjes, sporten, sociale activiteiten, wat eten we vandaag in GODSNAAM weer, noem het maar op. Alles gaat voor. En bam, het is zo weer maandag. Weer een weekend voorbij en wéér start een week waarin van alles ‘moet’. Dagen gevuld met dingen omdat iedereen ze doet, omdat het zo hoort of we het verwachten.
Daar verliezen we de verbinding met de dynamiek van het leven. Zelf verander je, je groeit en leert. Altijd. Dat proces blijft doorgaan en toch gaan we er zo hard aan voorbij. Onder het mom van traditie. We ontkennen stukjes van onszelf en projecteren het met net zoveel gemak op de ander.
Net zoals bij eigenlijk alles geldt: je hoeft er niet altijd te zijn. Je hoeft niet altijd ingecheckt en volledig aanwezig te zijn. Niet binnen je relatie, niet naar je ouders en niet voor je kinderen. Dat kán ook niet.
Mijn gouden tip in dit stukje bewustwording?
Dénk of schrijf niet alleen over wat je blij maakt maar koppel er ook gelijk een actie aan die je nu kunt nemen. Niet vanaf morgen of 1 januari maar vanaf nu. Kies niet alleen dat wat het meest licht en realistisch voelt, maar ook wat echt bij jou past. Eigenheid is het toverwoord. Het hoeft niet moeilijk of zwaar te zijn. Zorg dat het past bij jou, bij je levenstijl en bij wat je uitdraagt. Hoe steviger en zekerder jij staat in je besluit, hoe makkelijker de mensen om je heen met je meedraaien.
Het goede wint altijd.
Liefde overwint altijd.
Spelletjes kun je verliezen.
Lukt het jou om in een wirwar van emoties, vragen, eigen verlangens en verplichtingen bij jezelf te blijven? Om te blijven bij wat jij wilt? Ook als anderen zich dan gekwetst voelen? Dat is iets anders dan wanneer ik zou schrijven: ook als je daar anderen mee kwetst. Als jij een verandering niet doorzet in jouw leven blijf je anderen pleasen in plaats van jezelf. Meer weten? Neem contact op met me.