Wat volgt is een zoen vol passie die tegelijkertijd heel vertrouwd voelt. Je gluurt door je wimpers heen naar Wessel. Zo dichtbij heb je hem nog niet bekeken of gevoeld.
Hij heeft een arm om je middel geslagen, zijn andere hand rust zacht in je hals. Je bent blij dat zijn mannelijkheid nog niet stevig tegen je aandrukt. Alsof hij hoort wat je denkt maakt hij zich los en lacht naar je. Terwijl hij je aan blijft kijken neemt hij je hand in de zijne en beweegt je arm naar zijn hart. Heel behoedzaam plaatst hij je hand op zijn borst. Hij doet hetzelfde met zijn hand. Zo blijven jullie even staan. Je kent deze houding vanuit de Tantra en je vraagt je af of hij dit bewust doet.
Wessel neemt je in zich op, je energie, je zijn. Voorheen zou je je uitermate ongemakkelijk hebben gevoeld in een situatie als deze. Nu kan je dicht bij jezelf blijven.
Voor je gedachten verder af kunnen dwalen neemt hij je gezicht in zijn handen en kust je weer. Daarna laat hij zich naar beneden zakken en beweegt je met zich mee, op het kleed.
Hij komt boven op je liggen en zoent je weer terwijl hij je haren uit haar gezicht veegt. Weer gluur je naar hem en op hetzelfde moment kijkt Wessel je aan. Je moet allebei lachen.
‘Champagne?’ vraagt Wessel. Je knikt, gaat zitten en pakt de glazen. Een voor een houd je ze bij de fles terwijl hij ze halfvol schenkt.
‘Wat dacht je eigenlijk toen je me zag?’, vraagt hij. Je kijkt uit over het water. Een vraag die je kon verwachten natuurlijk, maar je hebt er nog antwoord op. ‘Eigenlijk niet zoveel, ik was vooral verrast en dat ben ik nog.’
Wessel kijkt haar aan en neemt een slok. Zijn glas is meteen halfleeg. ‘Weet je, ik weet niet of het komt door alles wat anders is nu en ook weer niet. Ik ben mijn leven wel gaan overdenken. Ofja, vooral mijn acties en wat ik nu echt wil voor mezelf. Ik heb lang genoeg de vrijgezel uitgehangen.’ Hij draait zijn gezicht naar het water en staart in het donker. Alsof hij je gedachten kan lezen zegt hij: ‘Niks extreems hoor, ik heb lang geen vrouw ontmoet met wie ik echt samen wil zijn. En jij kwam steeds terug in mijn gedachten.’
Je vraagt je af in welke gedachten en moet onwillekeurig lachen.
‘Waarom moet je lachen?’ ‘Euhm niks, je weet dat ik een rijke fantasie heb he’. ‘Ja’, antwoordt Wessel grinnikend ‘en dan ben je ook nog vrouw, jullie vullen vaak al één en ander in voor de man het hele verhaal kan vertellen of uitleggen.’
Voor je gespeeld verontwaardigd kunt reageren pakt hij je glas uit je hand en kust je weer, hij zet de glazen weg en allebei vallen ze om. Je hoort het en je wil omhoogkijken waar het geluid van tinkelend glas vandaan komt maar Wessel maakt je duidelijk dat dat niet de bedoeling is.
Hij lacht weer, dit keer iets anders dan je van hem kent, zijn pupillen zijn groot. Hij pakt je handen en brengt ze boven je hoofd waar hij ze met 1 hand vasthoudt. Met de ander pakt hij je nek vast terwijl hij je weer kust. Je kreunt. Een man die lead neemt, veel warmer kan je het niet krijgen en zo warm is het toch echt niet meer buiten. Wessel doet je benen iets uit elkaar en trekt je bovenste been om zich heen terwijl hij je vastpakt en intens door blijft zoenen.
Ineens horen jullie hoe er een auto dichterbij komt. Het licht van de lampen maakt jullie hete tafereel zichtbaar en verstoort het ook. De auto stopt, de lampen gaan uit en er stappen wat jongeren uit de wagen.
Wessel gaat zitten en pakt je – je bent ook overeind geschoten – tegen zich aan. Hij slaat zijn jasje weer om je heen. Zo blijven jullie even zitten. ‘Zullen we gaan?’ Je schrikt want je wil eigenlijk niet dat deze avond al afgelopen is. ‘Mijn auto staat een stukje verderop, ga je mee naar mij?’ Je doet je best om je reactie niet te blij te laten klinken maar je ogen verraden alles.
Wessel neemt een slok champagne uit de fles en geeft hem aan je. ‘Pak jij deze, Isa, dan vouw ik het kleed even op. Hij doet een stap naar achter en gaat op het glas staan. Shit. Hij zet de zaklamp op zijn iPhone aan en voorzichtig raapt hij de scherven bij elkaar en gooit ze in de deken. ‘Dat gooi ik thuis wel weg’.
Je neemt de mand en blaast de fakkels uit. ‘Wil je die meenemen?’ vraag je. ‘Ja doe maar, steken we die in mijn tuin weer aan, kunnen we verder gaan waar ze we zijn gebleven’ en knipoogt naar je. Hij neemt de fakkels van je over en zo lopen jullie samen naar zijn auto. In stilte. Op de achtergrond hoor je de jongeren lachen. Die zijn natuurlijk blij om er even uit te zijn terwijl alle horeca gesloten is.
Bij de auto aangekomen wil Wessel de sleutel uit zijn broekzak pakken, maar die zitten in zijn jasje wat jij aanhebt. Hij neemt de mand en fles uit je handen, zet ze op de grond en drukt je tegen de auto terwijl hij zijn sleutels uit de zak van het jasje vist. ‘Als ik had geweten dat je zo heerlijk zoende had ik dit eerder gedaan.’ Je rolt met haar ogen en bukt om de spullen weer op te pakken. ‘Je moet wel echt leren om dat iets onopvallender te doen hoor.’ Lachend stappen jullie in zijn auto. Zijn jasje nog altijd om je schouders.
Wessel start de auto en zo rijden jullie het donker in. Een kwartiertje later rijdt hij een oprit op die grenst aan een jaren 1930 woning. Wessel springt uit de auto, houdt het portier voor je open en steekt met een brede grijns zijn hand uit naar je. ‘Galant hoor!’ ‘Zo ben ik.’ Hij kijkt je strak aan, wachtend op het moment dat je weer met je ogen rolt.
‘Kom, laat de spullen maar liggen’, gebaart hij als je de mand en deken wil pakken. Met de fles champagne lopen jullie naar zijn voordeur en gaan naar binnen. Wessel doet wat kleine lampen aan en met een afstandsbediening gaat de muziek aan. Je vraagt zich af hoe vaak hij dit al heeft gedaan met een vrouw, het lijkt wel een routine.
Ondertussen neem je zijn woonkamer in zich op. Van binnen is zijn woning gerenoveerd en strak, de oude elementen zijn nog wel zichtbaar, zoals een oude haard en donkere steunbalken.
Als je naar de wand met foto’s wil lopen pakt Wessel je hand en trekt je naar zich toe. Hij kust je terwijl hij je langzaam naar achter duwt, net zolang tot je tegen een muur aanstaat.
Zo rustig als hij buiten was zo anders is hij nu. Je voelt zijn ademhaling versnellen en voelt je eigen hart hard in je borst kloppen.
Wessel tilt je iets op, klemt je benen om zich heen en drukt zich hard tegen je aan. Je voelt zijn opwinding…die ook jou niet onberoerd laat. Je kust hem hevig terug. Het spel begint. Wessel maakt zich van je los en kijkt je aan, hij lacht tevreden en geil waarna hij je hals kust. Zij lippen vinden je mond weer en hij laat je benen weer naar beneden glijden terwijl hij je weer neerzet. Wessel draait je om, houdt je handen weer boven haar hoofd en laat zijn andere hand via je lichaam langzaam naar beneden glijden. Elke ronding voelt hij, alsof hij je lijf helemaal in zich opneemt.
Je drukt je lijf tegen het zijne. Hij laat je handen los, je reikt naar achteren en voelt tot je geruststelling dat hij niet klein is.
Je hebt jarenlang een vriendin gehad met wie je dit soort details besprak. Heerlijk open en zonder enige schaamte. Je bent opgevoed met het idee dat seks iets is wat mannen willen en dat piemels eigenlijk maar lelijk zijn. Na je eerste orgasmes in je late tienerjaren voelde je je daarom vaak vies, alsof je iets deed wat niet hoorde. Die schaamte – of preutsheid als partners het later noemde – is nu weg. Mede dankzij die bijzondere vriendin.
Wessel trekt je hoofd aan je haren naar achteren en kust je weer intens en vol passie. ‘Kom, we gaan naar boven’, hijgt hij terwijl hij je hand vastpakt en meeneemt naar de trap.