Ze pakt haar parfumfles en spuit een keer in de lucht. Terwijl ze haar handdoek op de grond laat vallen, loopt ze door de mist van druppeltjes die neerdalen op haar naakte lijf.
Terwijl ze naar zichzelf kijkt in de grote spiegel op haar slaapkamer moet ze lachen. ‘Waar ben ik aan begonnen?’
Gistermiddag was ze bij haar klant die in de afgelopen maanden een vriend is geworden. Wessel is het type man waar elke vrouw voor valt, zo lijkt het. Des te meer reden voor Isa om hem op veilige afstand te houden; in de friendzone.
Isa beheert de socials en website van Wessel zijn 3 bedrijven. Een jaar geleden benaderde Wessel Isa online omdat hij haar werk had gezien. Na één afspraak startte hun samenwerking die eigenlijk altijd als vanzelf ging.
Deze keer hadden ze het vooral gehad over de iets andere tone of voice van de uitingen vanwege het Covid19 virus…wat toch om een precaire aanpak vraagt. Zoals altijd bleven ze nog even hangen. De meeste medewerkers uit het team van Wessel waren al naar huis; het was vrijdagmiddag. Waar het voorheen altijd gezellig was met een korte borrel deden ze dat nu maar even niet meer.
Wessel leunde achterover in zijn stoel zoals hij altijd deed als hij ging vissen naar haar liefdesleven.
Haar niet bestaande liefdesleven.
Isa werkt veel en met haar dochter van 11 maakt ze er het beste van. Ze vertelde soms over haar Tinder ervaringen en over de man die haar wel wilde inhuren om naar een gala te gaan. Verhalen die het altijd wel goed deden. Op haar 37e besloot ze het roer om te gooien en voor zichzelf te beginnen. Dat was nu 4 jaar geleden.
Als Wessel vol interesse voorover leunt draait Isa het gesprek. Stiekem is ze nieuwsgierig naar het privéleven van deze bevlogen man. Hij werkt hard maar is ook een echte levensgenieter. Ze ziet ook hoe het scherm van zijn mobiel op blijft lichten.
‘Volgens mij wil iemand je aandacht’, zegt Isa terwijl ze haar laptop dichtklapt en op staat. Wessel lacht maar laat niets los.
Zoals altijd. Zij deelt…en hij niet.
‘Wacht even, voor je gaat. Ik weet iets leuks, als je het niets vindt mag je het zeggen hoor. Maar ik heb een vriend en ik weet zéker dat hij de perfecte match is voor jou’. Isa moet lachen. Ze is al vaker gekoppeld maar ging er nooit op in. Ze was bezig met haar bedrijf, haar dochter, haar huis.
‘Heb je morgenavond al plannen?’ Isa rolde met haar ogen. Iets wat ze moest leren om te doen als ze zich had omgedraaid. ‘Nee’, zei ze koeltjes en voor ze eraan kon toevoegen dat ze gewoon lekker verder wilde kijken naar Vikings op Netflix zei Wessel: ’Mooi, dan regel ik een date voor jou en Martin’. Ok Martin dus. Zou dat net zo’n snelle jongen zijn als Wessel?
Isa haalt haar schouders op. ‘Regel het maar’. Ze had zich voorgenomen om iets vaker JA te zeggen en haar dochter zou komende week toch bij haar vader zijn. Dat gaf haar ruimte om een keer iets anders te doen dan in een yogabroek op de bank te ploffen. ‘YES, ik app hem meteen even.’ ‘Euhm, heb je een foto van deze Martin?’ ‘Nee, je laat je maar verrassen mevrouw de control freak. Martin is 48, hij ziet er goed uit, hij is mijn beste vriend, hij is ook ondernemer, hij heeft 2 iets oudere kinderen…rookt niet..en’, ‘Het is al goed’, onderbreekt Isa hem. Ze had al maanden geen date meer gehad en ergens spreekt dit idee haar wel aan.
Wessel sprong op uit zijn stoel en terwijl hij haar uitliet zei hij haar klaar te staan om 19 uur ‘In je mooiste jurk’. Dit keer rolde ze op het juiste moment met haar ogen. ‘Dat zag ik wel’, hoorde ze achter zich. Ze keek achterom en zag Wessel naar het raam wijzen. Isa liep het pand uit en stapte in haar witte auto. Nou ja wit….er stond nog geen ‘ik ben vies en moet gewassen worden’ op de achterkant.
Dat was dus gisteren.
Nu staat ze voor haar kast om een jurk uit te zoeken. Of nee, haar ‘mooiste jurk’. En schoenen. Hakken natuurlijk. Op de achtergrond klinkt Kim Carnes. She’s got Betty Davis Eyes. Een nummer met een vibe wat haar altijd in prikkelende sensuele stemming brengt. Isa danst voor haar kast en bekijkt haar jurken één voor één. Op gevoel kiest ze haar blauwe jurk, ze pakt haar pumps en loopt met haar telefoon onder haar arm geklemd naar beneden.
Om stipt 19 uur stopt er een auto voor haar deur. Ze schrikt even als ze ziet wie er uit de wagen stapt; een kleine iets gedrongen man met een roos in zijn hand. De bel gaat. Hij heeft haar al gezien door de voorruit dus verstoppen kan niet meer. Ze doet open en voor ze iets kan zeggen zegt hij ‘ik ben je chauffeur’.
Isa hoopt dat haar opluchting niet zichtbaar is. Ze pakt haar tas en trekt haar sleutelbos uit het slot van de voordeur. Ze sluit de deur af en met een kriebel in haar buik loopt ze naar de Uber.
Als de man haar portier dichtdoet zoemt haar telefoon. Op haar scherm verschijnt een WhatsApp bericht van Wessel. ‘Veel plezier en gedraag je hoor, ik weet morgen waarschijnlijk ALLES, you know’ en daarna 8 lach smileys. Natuurlijk. Ze hoort hem er nog niet bij lachen. Ze zet het geluid van haar telefoon uit en laat hem in haar tas glijden.
Na een half uur rijden stopt de Uber aan het water. De chauffeur die iets weg heeft van Danny de Vito wijst naar buiten. Daar staat Martin, met zijn rug naar haar toe. Naast hem een kleed en fakkels. Hij heeft er werk van gemaakt!
Het zou zo een broer van Wessel kunnen zijn. De zenuwen gieren door haar lijf als ze uit de auto stapt, haar chauffeer bedankt en de mystery man benadert.
Terwijl ze over de hobbelige aarde loopt vervloekt ze haar hakken. Voorzichtig loopt ze naar hem toe, het zou echt iets voor haar zijn om vluit onderuit te gaan.
Achter zich hoort ze de taxi wegrijden. Zoals wel vaker op dit soort momenten heeft een liedje in haar hoofd: I Want To Know What Love Is van Foreigner. Een schitterend nummer, maar moet dat nu? I don’t know if I can face it again. Het schemert al iets wat de omgeving nog iets mooier maakt. Can’t stop now, I’ve traveled so far, to change this lonely life.
Isa heeft de liefde buitengesloten. Uit haar leven, uit haar hart. Dat was makkelijker of misschien is overzichtelijker een passender woord. En ineens bevindt ze zich in dit moment. Wat lijkt als een film. Hopelijk is hij niet een serie moordenaar, deze Martin. Of een man met een voorliefde voor kinky BDSM.
Als ze dichterbij komt draait hij zich om. Ze herkent hem meteen.
Isa stopt en doet licht geschrokken een stap achteruit. ‘Je ziet er prachtig uit’, zegt Wessel. ‘Dat had je niet gedacht he. Ik heb lang geprobeerd om je te negeren, Isa, ook vanwege onze samenwerking. Maar met alles wat er nu gaande is om ons heen weet ik 1 ding en dat is dat ik mijn hart volg, niet mijn hoofd…..en als je weg wilt begrijp ik dat’.
Alsof dat nog kan, de Uber is al weg.
Isa kijkt opzij naar het kleed, een mand, glazen, champagne, de fakkels. Ze rilt. Wessel lacht. Op de manier waarop alleen hij dat kan. Hij trekt zijn jas uit en slaat die om haar heen terwijl hij haar naar zich toetrekt en haar indringend aankijkt. Isa voelt zijn armen om haar heen en kan en wil niet anders dan zich volledig overgeven aan hem, aan dit moment.
To be continued…