Halverwege 2018 zat ik op een terras in Praag. Heerlijk in de zon, bij een of een andere bezienswaardigheid samen met mijn vriendin Kelly. Zij aan de wijn, ik aan de cola. Het was immers pas 11 uur ’s morgens.
Zij was even met haar dochters aan het beeldbellen en ik dwaalde af. Ineens viel me in: als ik terug ben van onze trip en weer op mijn werk ben dan zeg ik mijn baan op.
Had ik een financiële buffer? Nee! Had ik een behoorlijke hypotheek, twee kinderen; genoeg verantwoording dus? Yep.
Ik deelde dit met haar, daar op dat terras. Ze rook even aan mijn cola. Voor de grap natuurlijk. Want ze wist wel dat ik hiermee speelde. Alleen ligt er van alles tussen spelen met een idee en het daadwerkelijk doen.
Ik zal niet je lastigvallen met hoe vaak mijn vader heeft gevraagd of ik mijn pensioen al heb geregeld. Of hoeveel mensen er zijn die vragen: ‘kun je goed rondkomen, als zelfstandige?’
Waar ik je wel in mee wil nemen is waar ik zelf doorheen ging. Mijn baan opzeggen was 1 stap; daarna volgde de les in vertrouwen; dat is namelijk waar het om gaat met je innerlijke wijsheid.
Het bijzondere aan die innerlijke wijsheid of je intuïtie is: we hebben het allemaal.
Gratis en voor niks. Er zijn wel wat haken en ogen die goed zijn om te weten. Ik deel liever een voorbeeld met je dan de theorie. Die is ook fijn om te kennen, maar Hoe Doe Je Het? Dat zijn de vragen die ik het allermeest krijgt en waar het in mijn ogen ook om gaat.
Als je gevoel sterk is, is je hoofd dat ook. Wist je dat?
Toen ik mijn besluit nam om op te zeggen nam mijn hoofd het over. Weet je het zeker? Oh f*ck. Weet ik ooit iets zeker, ik ben weegschaal, ik wik en weeg en als ik kies…dan kies ik. Dan sta ik er. Alleen was deze keuze anders. Het voelde goed, alleen die verantwoording….
Ik zal met je delen hoe ik de keuze maakte.
Ik naam drie blaadjes. Alle drie geel en ik hier schreef mijn opties op. 1: opzeggen; helemaal en volledig, in 1 keer. 2: vragen of ik 3 dagen mag werken. 3: opzeggen en een andere parttimebaan zoeken. Ik vouwde deze blaadjes dubbel, husselde ze met mijn ogen dicht en legde ze in de kamer. Op de vloer. Zie je me al staan?
Voor de vorm stak ik kaarsjes aan. Ik zorgde dat ik goed geaard was, nam diep adem en verbond me met de briefjes.
Nee hoor, dat deed ik helemaal niet. Toen ik daar stond namelijk trok 1 briefje direct mijn volledige aandacht. Alsof mijn lichaam er naartoe werd getrokken.
Ik ging erop staan, voelde de energie door mijn lichaam gaan en ik bukte om het briefje te pakken. Dat was het briefje met: helemaal opzeggen. Kippenvel all over!
Aan alles voelde ik; er is geen weg terug. Natuurlijk leefde ik er al langer naartoe. Het besluit was iets minder impulsief dan onder andere mijn leidinggevende dacht dat het was.
Na elke keuze vanuit je hart…zijn er mensen die gaan reageren op je vanuit hun verstand, angst, conditionering en projecties. Dat is nu eenmaal hoe het gaat. Het is aan jou om te blijven staan. Ik heb die gele briefjes test erna herhaald. Diezelfde avond nog. Drie keer. Drie keer kwam er iets anders uit.
Ik ben gaan zitten en ik dacht terug aan die eerste keer. Ik dacht ook terug aan het terras in Praag. Aan wat ik voelde. In heel mijn lichaam. Het kippenvel toen ik op het blaadje stond. Dat klinkt zo simpel en bijna idioot en toch klopt het voor mij.
De test komt na je keuze. De ‘weet je het zeker?’ Daarom kreeg ik drie verschillende ‘uitkomsten’.
De echte kunst zit hem in het vertrouwen.
In mei nam ik het besluit, begin juni zei ik op, 3 kalendermaanden uitwerken; per 1 november was ik vrij om te gaan, na 11 jaar. Ik heb geholpen op mijn opvolgster aan te nemen en onderling spraken we af dat ik nog 2 dagen in de week zou blijven om de overgang zo goed mogelijk te laten verlopen. Achteraf was dat heel fijn.
Weet je wat het mooie was? De mensen die hun bewondering uitspraken. Ik heb zoveel mooie reacties gehad van mensen van wie ik niet eens wist dat ze mij kende of wisten waar ik mee bezig was.
Grote, levensveranderde keuzes maken doet ontzettend veel met je. Steeds die vragen, de uitdaging. Steeds verbinden, voelen. Wat is het echt? Is het mijn waarheid of die van een ander? Klopt het voor mij wat ik doe?
Ook de avond voor die laatste werkdag toen ik alleen op de bank zat. In mijn hoofd had ik afscheid genomen, me los kunnen maken. Al die maanden. Het was goed. Het klopt. Die avond kon ik de ontlading ook ruimte geven in mijn hart.
En alsof de magie er mee speelde kreeg ik vanaf toen ook meer aanmeldingen in mijn praktijk.
Innerlijke wijsheid, ze voelt als jouw ‘waarheid’. Je kunt het bijna niet overbrengen of uitleggen. Voor jou klopt het. Het is een gevoel. Eentje waar je je steeds meer mee verbindt. Zo was het na deze keuze en ook na mijn besluit om de relatie met de vader van mijn kinderen te stoppen. Of toen ik mijn huis kocht.
Je voelt het. Als je je handen op je hart legt en vraagt: wat is de bedoeling voor mij?
Kun je hier wel wat hulp bij gebruiken? Zo werken we samen:
- Gratis Drempel meditatie
- Online-programma / cursus / zelfstudie.
- One Day Retreat
- 1:1 Mentorschap
Meer weten? Mail me via info@maikemaessen.nl.
Liefs,
Maike