We zijn met zijn allen nog zo vaak gefocust op denken vanuit tekorten. Vanuit het méér willen maar de stappen er niet naartoe (durven) zetten. Vanuit de angst dat er niets beters komt. En daarmee creëer je precies dat wat je niet wil. Vanuit een situatie die gebaseerd is op angst, kun je niet het tegenovergestelde aantrekken.
Je blijft draaien in cirkeltjes en je gaat alleen maar meer naar beneden in plaats van omhoog. Die angst dat het niet beter wordt, is dat een feit? Kun je zeker weten dat het niet verbetert? Zolang je niets probeert en de sprong niet waagt is die angst een illusie. Eentje die je precies daar houdt waar je niet wilt zijn. Waar je niet de volle potentie uit het leven en jezelf haalt. En uiteindelijk houd je jezelf daarmee enorm klein. Vaak niet alleen jezelf, maar ook de mensen om je heen.
Leef jij je eigen leven?
Je denkt ze te helpen, maar dat doe je niet. Wie ben jij om de lessen van een ander te ontnemen als je zijn of haar verantwoordelijkheden overneemt? Je bent echt niet op aarde gezet om je leven volledig te wijden aan het leven een ander. Ook niet aan dat van je kinderen. Natuurlijk zijn ook mijn kinderen mijn alles en voel ik mij verantwoordelijk voor hun welzijn en geluk. Kinderen hebben echter ook al een heel eigen stuk wat ze uitwerken. Zolang jij met liefde naar je kinderen kunt kijken en ziet wat ze van jou vragen en nodig hebben. Als jij ze dat probeert te geven dan doe je het al super goed voor ze.
Het denken vanuit te kort en patronen zag ik mezelf ook doen. Ik was aan kijken naar de mogelijkheden voor een ander huis. Daarbij keek ik alleen binnen een bepaalde prijsklasse en niet daarbuiten. Natuurlijk is realistisch zijn oké, dat was namelijk ook wat ik dacht. Andere kant beperk ik mezelf. Want houd ik mijn ogen ook open voor wonderen? Voor mijn dromen?
Vraag wat er nog meer mogelijk is, zet de intentie en laat het gebeuren. Als je er echt in gelooft, dan is heel veel binnen handbereik. Dat denk ik echt. Je moet alleen wel de ruimte bieden om het te laten ontstaan. Dus wat ik nu zelf doe is vragen welk huis bij me past. Ik stel de vraag en laat het los. Ik ga het niet invullen en zie wel wat het universum op mijn pad brengt.
Veiligheid of magie?
Wat je iets ook geeft aan gedachten, woorden of gevoelens. Alles komt bij je terug, in exact die vorm. Alles wat je aandacht geeft, groeit. Het is aan jou of de opbrengst negatief of positief is, of je faalt of misschien wel succes hebt. Het helemaal en volledig aan en van jou. Ben je bereid om je hoofd boven het maaiveld uit te steken en om te doen wat van je wordt verwacht? Of kies liever voor veiligheid?
Leef je vanuit de angst om iets of iemand te verliezen wanneer je het anders zou doen? Wat moet er gebeuren om jezelf te kunnen zien als je krachtige persoon die je al bent? Om in het leven te kunnen stappen wat op je wacht, het staat al klaar voor je. Het wacht tot jij zover bent. Soms heel geduldig en soms komen er ineens dingen op je pad die je leven drastisch veranderen.
Zodat jij ook de dingen ook anders kunt gaan doen. Vanuit het keurslijf waar je in zit kun je de sprong nemen naar een leven vol kansen en mogelijkheden. Het leven dat jij nu misschien nog leeft vanuit angst. Vanuit het idee dat jij dit niet kunt. Of misschien wel omdat je denkt dat je het niet waard bent.
Er zijn niet altijd drastische veranderingen nodig. Durf jij te kijken naar wat je je ontzegt? Welke kracht die in je zit ontken je nog?
Wil je meer geluk in je leven? Ben dan zelf gelukkig. Lach en geniet. Hoe meer je geluk erkent, hoe meer je het aantrekt. Ben een magneet voor geluk, trek het aan en maak je dromen waar! Speel hier eens mee. Het woord ‘geluk’ kun je vervangen voor iets anders. Wat wil jij aantrekken of zijn?
Mooi geschreven.
Dankjewel!