Kinderen zijn zo puur. Ze hebben nog geen referentiekader zoals wij dat hebben. Wij zijn wat dat aangaat gewoon een klein beetje verpest (lees hier een knipoog bij). Want we kunnen relativeren. Onszelf vertellen dat het allemaal niet zo erg is…is er één van. Dat doen we net zo lang tot je het zelf ook echt gelooft. Zo ontstaat een nieuwe waarheid.
Een waarheid die niet per definitie van jou is. Je neemt het aan. Vanuit het voorbeeld wat je had of misschien vanuit de verwachting van een ander. Jezelf vertellen dat het allemaal niet zo erg is heeft niets met positiviteit te maken, maar met jezelf ergens overheen zetten ten koste van jezelf. Omdat je denkt dat het zo moet…Het gaat tegen je gevoel in. Dit gebeurt niet van de één op de andere dag, je vertelt jezelf een verhaal. Je gedachten, je emoties en deze heb je vaak overgenomen van anderen.
Je kinderen helpen je om hier van weg te bewegen.
Gaandeweg nemen we zoveel over. En laten wij nu het geluk hebben dat we de eerste van een generatie zijn die andere keuzes mogen maken en veel meer mogelijkheden hebben. Terwijl onze kinderen ons de weg wijzen. Dat is iets anders dan je kind laten bepalen wat er gebeurd in huis. Het is kijken – met andere ogen – wat je kind nu echt vraagt. En ik weet niet hoe dat voor jou is, maar ik heb daar behoorlijk mee gestruggled. Wat wil ik en hoe pas ik in het geheel? Ik wist al heel lang dat mijn beeld en visie afweken van dat van de vestigde orde. Toen ik moeder werd, werd me dit alleen maar duidelijker.
Voor ik moeder werd kon ik dit er laten zijn zonder actie, toen mijn kinderen er waren werd ik dringend gevraagd om toch ook echt actie te ondernemen.
Want waarom ging mijn dochter bij mij zo lastig slapen en wilde ze dat ik een uur lang bij haar lag? Het zijn van de typische vraagstukken die echt iets laten zien. En die actie vragen van ons als ouders. Dat is niet altijd makkelijk. En laat ik daar het volgende over zeggen: dat is helemaal oké. Jij bent oké. Als ouder, als mens, als partner en welke rol je nog meer hebt.
Het slaap voorbeeld is een klein voorbeeld.
Dan heb ik het nog niet over kinderen die niet goed mee kunnen op school, of kinderen die hoogbegaafd zijn. Beide kinderen komen niet altijd tot hun recht op school omdat we minder oog hebben voor hun gevoeligheid of andere eigenschappen waar ze in uitblinken. Ik zie nog zo vaak dat het wordt weggelachen of simpelweg ontkent. Deze gevoeligheid, de sensitiviteit is er omdat jouw kind het van iemand heeft.
‘Is dat altijd zo?’, vroeg iemand me laatst. Ik geloof inderdaad van wel. Als jij denkt dat je gevoelig bent, ook al is het dan misschien een gradatie minder dan je kind, het is ook bij jou veel meer aanwezig dan je nu denkt. Je kinderen laten je zien dat jij het meer mag omarmen.
Hoe weet je eigenlijk of je kind een boodschap heeft voor jou?
Het antwoord is heel eenvoudig. Als het je raakt; het irriteert je, het maakt je boos of juist heel blij, dan mag je er iets mee. Je mag iets ontwikkelen of juist loslaten. Je mag iets ruimte geven of misschien juist jezelf meer credits geven dan je nu doet. In de grote lijn spiegelt de oudste de moeder op de diepe processen en het tweede kind de vader. Ik merk bij mezelf dat dit klopt; met mijn oudste kan ik de diepte in en mijn jongste laat zien waar ik op korte termijn winst kan behalen.
Hoe komt het dat we onze rechterarm zouden geven om ons kind te helpen en toch zo vaak nog wegkijken?
Omdat je kind je kern raakt. Je essentie. Een deel van jou waar je niet altijd meer mee in verbinding staat. Het deel waarvan jij leerde dat het er eigenlijk niet mocht zijn. Of juist een deel waar je zelf mag helen, omdat het pijn doet om ernaar te kijken. Daarnaast gaat het om je eigen kind. Denk er maar eens aan als iemand een goed bedoeld advies heeft voor jou wat over je kind gaat. Niet iedereen kan dat waarderen.
Wat kun je zelf al doen?
Het is goed om je bewust te zijn dat kinderen in hun zuiverheid veel op zichzelf betrekken en zichzelf de schuld geven. Je herkent het misschien wel dat als je partner en jij ruzie hebben, je kind gaat overcompenseren. Neem als je zelf wat rustiger bent de tijd voor je kind. Ontken je kind niet door het af te doen. Als jij bijvoorbeeld ruzie hebt met je partner; leg uit dat jullie even een beetje boos zijn op elkaar en dat je ook nog van elkaar houdt. Houdt je kind niet weg van dit soort momenten als ze per ongeluk getuige van waren. Uit ervaring weet ik dat sommige discussies niet kunnen wachten tot na 20 uur. En dat hoeft ook niet. Laat erna ook zien hoe je als volwassenen bijlegt en goedmaakt.
Boosheid is een basis-emotie die net zo goed bij het leven horen als liefde en geluk.
Het is alleen maar goed wanneer een kind binnen de geborgenheid van het gezin leert dat het veilig is om boosheid te uiten. Wanneer we dit ontkennen voelt het als een afwijzing. Een kind voelt eerder aan hoe jij je voelt dan dat het de emotie zelf zal begrijpen. Weet wel dat niet elke ruzie geschikt is voor een kind om te horen. Zelf voel je meestal wel aan wat wel en niet kan. Vergeet ook niet dat spanning tussen volwassen voor een kind ook voelbaar is.
Het is goed om je er bewust van te zijn dat kinderen onbeschreven blaadjes zijn.
Jij hebt heel veel invloed op wat er in hun boek komt te staan. Dat wordt hun waarheid. Net zoals ook wij allemaal ons eigen verhaal hebben. Daar kom ik later zeker nog eens op terug. Een verhaal is een verhaal – en geen waarheid. Die creëren we zelf. Dat klinkt diep…maar is eigenlijk heel eenvoudig als je eenmaal weet hoe het werkt.
Ben je af en toe bewust van wat je doet en zegt. Het brengt jezelf en anderen meer als jij iets doet uit liefde. Als je leeft vanuit liefde, vanuit jouw waarheid, dan leef je vanuit de hoogste frequentie. Dan straal je het meest positieve uit wat je uit kunt stralen. Het is nooit te laat om dingen anders te doen. Elke dag brengt je een nieuw inzicht. Hoe mooi is dat! Food for thought! Wil je hier gelijk mee verder? Leven vanuit je gevoel en je bewust zijn van wat je uitstraalt?
Vrouwelijk zelfleiderschap leert je om in je kracht te staan; in welk deel van je proces dan ook. Je tapt in op je innerlijke overvloed en leert deze energie uit te dragen, te zijn, te ademen. Geen halve keuzes; niet in je leven, niet in de liefde, niet in je onderneming.
Kun je hier wel wat hulp bij gebruiken? Zo werken we samen:
- Gratis Drempel meditatie
- Online-programma / cursus / zelfstudie.
- One Day Retreat
- 1:1 Mentorschap
Meer weten? Mail me via info@maikemaessen.nl.
Liefs,
Maike