Dit is wat je als vrouw kunt doen om een opgebrand gevoel of burnout te voorkomen

Je ruimte innemen. Het is iets wat je elke dag doet en gaat verder dan me-time, bezoekjes aan de kapper of sauna. Voor mij is het ondertussen een manier van leven. Dat heb ik moeten leren. Want ik had me juist aangeleerd om heel erg aanwezig te zijn in mijn yang; ofwel de daadkracht. Om te vertrouwen op wat ik deed in plaats van wat ik voelde.

Ik heb de afgelopen jaren heel bewust de ontvankelijke feminiene energie toegelaten. In deze blog vertel ik je er meer over.

Ook bij mijn cliënten zie ik namelijk de prachtige beweging van vertrouwen in het doen naar vertrouwen in het zijn. Dat je genoeg bent, je eigenheid verder ontwikkelen maar ook het lampje van binnen aanmaken én aan kunnen laten. Voor jezelf.

Het voelt bijna onconventioneel – we zijn zo gewend om te doen en hiervoor lof te ontvangen – toch is het dat niet.

Doordat we al heel jong leerden om ons vertrouwen te halen uit wat we deden en het voelen steeds meer naar de achtergrond lieten gaan, staan heel veel vrouwen onbedoeld uit voor zichzelf…maar aan voor de ander.

Nu is een tijd waarin we deze energie weer in balans brengen. Het gaat niet om het elimineren van de mannelijke energie maar om het openen voor & op de passende manier inzetten van je vrouwelijke energie. Als ik praat over ruimte maken, refereer ik graag naar de Engelse term: spaceholding. Een mooie benaming waar ik vaker over deel.

‘Ruimte maken en nemen’ dekt de lading niet helemaal. In feite is het de ruimte zijn voor de ander (of jezelf) om er te kunnen zijn, te onderzoeken, te groeien en implementeren.

Als coach doe ik dit voor de vrouwen met wie ik werk. Als single moeder en solo entrepreneur vraagt dit ook weer iets van mij.

Helemaal omdat ik een 50-50 co-ouderschap heb en mijn weken er anders uit zien. De ene week kan ik mijn aandacht verdelen tussen mij en mijn onderneming; de andere week zijn mijn kinderen bij mij en geef ik hen mijn liefde en toewijding.

Zorgen voor je eigen energie is zo belangrijk en vaak onderschat. We leerden om eerst voor de ander te zorgen. Dat is precies wat ik tegenaan liep in mijn week met mijn kroost.

Ook hier heb ik tijd genomen om te ontdekken wat wel en niet werkt. Ik merkte al heel snel hoe verleidelijk het is om in drukke tijden het doen en trekken weer op te pakken. Om te doen wat ik zo goed kende. Om te blijven jagen. Maar een vrouw jaagt niet. Ze zit ook niet stil. Ik heb mezelf geopend om mijn vertrouwen in mijn zijn te vergroten.

Ik heb me verdiept in wat dit vroeg van mij. Gegrond zijn in dagelijkse voelen en afstemmen. Ruimte maken voor mijn persona, mijn teacher, mijn leider, mijn pionier.

Ik heb deze delen van mijn eigen ontwikkeling niet alleen gedaan. Als ik voelde dat het meer vroeg van mij dan huurde ik hiervoor een coach in. Ik heb altijd met liefde geïnvesteerd in mezelf zodat ik stappen versneld kon zetten terwijl iemand met me meekeek. Zo had ik ook zicht op mijn ‘dode hoeken’ of de aspecten die ik liever wilde zien of voelen.

Het is inmiddels een manier van zijn, een levensstijl, een bewuste keuze en een plek die ik inneem. Vanuit die plek zorg ik dat ik krijgt wat ik nodig heb en geef ik wat ik wil geven.

Heel belangrijk – en soms lastig – is het om jezelf te zien met alles wie je bent en niet bent. Om in het reine te komen met jezelf na een intense tijd in je leven.

Met alles wat je leerde, zonder oordelen of kritiek. Om naar jezelf te kijken zoals liefde dat zou doen. Het nobelste wat je kunt doen voor jezelf – niet altijd het makkelijkst. Wat ik cliënten wel eens adviseer is: wat zou je nu zeggen tegen je vriendin als zij in deze situatie zat? Tegen de ander zijn we vaak zachter.

Wat je zelf al kunt doen om te voorkomen dat je opgebrand raakt is je bewustzijn van het volgende.

Zowel in je professionele als persoonlijke zie je meer en meer dat het anders mag. Of beter gezegd: dat voel je. Op je tenen lopen bijvoorbeeld laat je voelen dat iets mag gaan; dat het niet past bij jouw natuur. Het subtiel aanpassen van je koers is wat het vraagt en laat dat nu net heel goed passen bij de vrouwelijke energie. Wat voor mij goed werkt is wel mijn doelen kiezen en vastleggen; tussendoor kan ik me hierop richten.

Die stip op de horizon. Ik werk er niet naartoe vanuit keiharde discipline maar vanuit mijn gevoel. Dat is een zachtere energie waarin ik genoeg gedaan krijg, mijn doelen behaal en ook ruimte overhoud voor mij. Voor mijn rituelen bijvoorbeeld, dat is wat ik nodig heb. Daarom past een volle 40+ uurs werkweek niet bij mij (bij geen enkele vrouw als je het mij vraagt. Je gaat erin mee omdat je denkt dat het zo hoort en niet anders kan).

Hoe langer ik onderneem en hoe meer ruimte ik maak voor mijn eigen energie en cyclus, hoe meer ik hier rekening mee houd.

Zo creëer ik in mijn innerlijke lente en in mijn innerlijke winter trek ik me terug, dat kan ook als je single bent en voor je gevoel niet op een fysiek persoon kunt leunen. Dan ben ik minder live aanwezig op social media bijvoorbeeld. De belangrijkste input van de vrouwelijke energie is voelen. Hoe wil je je voelen bij het behalen van je doel? Doelen stellen past hier prima in, een , alleen is je aanpak anders. Het mag vanuit het gemak, met plezier en het mag alles in en aan jou dienen.

Dit zijn een paar belangrijke principes van de vrouwelijke energie die ik door mijn persoonlijke en professionele zelfleiderschap en ondernemerschap weef. Als je geïnteresseerd bent in het cultiveren van minder doen en toch meer bereiken kijk dan eens bij mijn aanbod of plan een vrijblijvende kennismaking.

Geplaatst in Geen categorie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *